Schilderende predikant, prekende schilder
Mensen leven van verbeelding.
Of je nu met woorden of met beelden schildert, het is een kwestie van visualisering. Verbeelding.
Voor verbeelding staan ons veel vormen ter beschikking: woorden, plaatjes, figuren, klanken, bewegingen en nog veel meer. Dat geeft vorm aan ons leven. Het zijn halteplaatsen van begrijpen.
Zonder verbeelding geen hoop of humor, geen herinnering of zingeving. Kunst en religie kunnen er al helemaal niet buiten.
Als theoloog en als tekenaar houd ik me er elke dag mee bezig. Ik schrijf teksten, preken, columns. Ik schilder landschappen, stadsbeelden, kerkinterieurs, havenlandschappen. Dat doe ik in olieverf en aquarel.
Daarnaast maak ik tekeningen en cartoons. In Woord en Dienst al meer dan een kwart eeuw. En verder waar ze me vragen. Heb trouwens ook enige ervaring met het schrijven van strips. Sommigen kennen mijn held ‘Roelof Rigtinckloos’ dominee te Eucumerdijk nog.
Als predikant heb ik een flinke ervaring met het vormgeven van allerlei soorten van vieringen, liturgie op maat. Van kindervespers tot liturgie in een museum, en allerlei soorten van liturgische momenten voor het persoonlijke en gedeelde leven.
Schilderijen : landschappen, stadsbeelden , kerkinterieurs, schepen in de haven, bloembollen in bloei.
Bert Kuipers, (De Bilt 1952)
School gegaan in de Bilt en Utrecht, begon ik in 1969 mijn studie Bouwkunde aan de Technische Hogeschool in Delft (1979-1981). De verbeelding vond ik geweldig, de techniek minder.
Dus ben ik in 1971 overgestapt naar Theologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht, ja heus, om dominee te worden. De vakken die mij het meest inspireerden waren en zijn: liturgiek (hoe geef je vieringen vorm), uitleg van het bijbelverhaal, judaica, en kerk-en kunstgeschiedenis. Mijn doctoraal examen in 1978 ging met name over een studie over de Kathedraal van Reims als versteend visioen van het Hemelse Jeruzalem.
Toen werd ik in 1980 predikant, eerst zeven jaar in de Pieterskerk in het dorpse Breukelen, vervolgens negen jaar in het al wat stedelijker Purmerend in de Taborkerk en Luthersekerk. In 1996 werd ik gevraagd te komen werken als Laurenspastor in de Grote of Sint Laurenskerk te Rotterdam. Stad, cultuur, veelkleurige cultuur ook, kerkmuziek, projecten, evenementen, en ontmoetingen. En veel contacten met kerken in heel ons land en verder op door Europa heen.
In 2017 werd ik Emeritus, in gewoon Nederlands, ik ging met pensioen. Maar nog steeds doe ik op zondag regelmatig dienst, door het hele land heen. Zo houd je zelf ook het geloof. En mijn pen laat zich makkelijk in beweging brengen, ik ben voor allerlei clubs werkzaam als tekstschrijver.
Daarnaast ben ik tekenaar, cartoonist en schilder, van de schooltijd tot op heden. Autodidact heet dat, veel afgekeken bij goede vakgenoten, techniek en inspiratie geleerd. Heb inmiddels al zo’n acht expo’s op mijn naam staan en ik verkoop mijn werk.
Coventry
Al lange tijd stuur ik het Coventry-netwerk in Nederland aan. Een blik op de site van het Coventryberaad-Nederland en Coventrycathedral maakt helder wat hier gebeurt. IJveren voor vrede en verzoening. Het wekelijkse Coventrygebed, iedere vrijdag in heel wat plaatsen in ons land is daar de uitdrukking van. Daarnaast ontmoeten al die bidders elkaar periodiek. Bidden tegen de klippen op, en tegen de oorlog in. We willen het cynisme van oorlog en geweld niet laten heersen over onze wereld.
Netwerk Citykerken Nederland
Een Citykerk in een grotere stad heeft andere taken en verantwoordelijkheden dan een wijkkerk of een dorpskerk. Zo’n monument trekt bezoekers en toeristen, gelovige of niet. Het herbergt mooie vormen van kerkmuziek. Het neemt vaak een voortrekkersrol in de ontmoeting van kerk, geloof en cultuur. En het steekt de handen uit naar mensen met andere geloofstradities.
Daartoe komt het Netwerk Citykerken bij elkaar. Opgericht toen ik nog Laurenpastor was, blijf ik, samen met anderen dit werk trekken. Elk half jaar ontmoeten we elkaar. En er valt veel van elkaar te leren. Want die Laurenskerk, de Kloosterkerk, de Dom van Utrecht, de Hooglandse kerk, en anderen, ze hebben veel gemeenschappelijk. Nieuwe partners zijn welkom. De ambtelijke secretaris is Johan Beijlevelt, Johan Beijlevelt, netwerkcitykerkennederland@gmail.com
The Bridge in Oostvoorne.
Zeevarenden zitten vaak langer aan boord dan hen lief is. Soms maanden achter een. In heel wat havens mogen ze niet van boord. Wel in Rotterdam. Dan staan de vrijwilligers van zeemanshuis The Bridge in Oostvoorne klaar om hen van boord te halen. Kunnen ze bij ons even in een gewoon oord aan de wal verblijven, boodschappen doen, iets drinken. Ik zit in het bestuur en zorg vooral voor de communicatie.